10 Haziran 2015 Çarşamba

Yakarış

Dönüşünüz olmayabilir, korkuyorum bundan. Korkmalıyım da.
Her ne kadar göstermek istemesem de değer verdiğimi, işin sonunda yüzünüzdeki hüznü görmek istemiyorum. Pişman olun istemiyorum, içlenin veya üzülün istemiyorum. Ordan beceriksiz ve niteliksiz gözüküyor olabilirim, büyük ihtimal öyleyim de. Ama yardım etmek istiyorum.
Aradığınız şey uzakta değil. O okuduğunuz sizinle alakası olmayan kültürün içinde yaşayan yazarlarda değil, onların yaptıkları ve içini parayla doldurdukları "doğayla bütünleşme" olaylarında değil aradığınız.
Yapacaksanız özünüze dönerek yapacaksınız bir şeyleri. Hayatın anlamını orada bulacaksınız. Şalvarda, ağacın üst dalında, oyalı yazmada bulacaksınız özünüzü.
Eğer bunu gözardı edip bohemi ve yabancı kültür ve felsefelerin içine dalıp giderseniz, korkarak söylüyorum ki üzülebilirsiniz.
Çünkü siz onlar değilsiniz. Kendinize has değerleriniz var. Korumanız gereken duruşunuz ve daha ötesi var.
Sizden ricam kendi yaşantınıza yakınlarınızın gözünden bakmanız. O olsa ne derdi demeniz. Yapın bunu. Belki bunu söyleme hakkını bende göremezsiniz ama kendinizde denemekten zarar görmezsiniz.
Üstü kapalı kalbimden geçen tedirginlikleri ifade etmeye çalıştım umarım okumasını istediklerim okur...