Final
Belli sıkıldınız belki meraklandınız. Belki de akışın arasında gözünüzün önünden kayıp gitti geçmiş 4 yazı. Her ne olursa olsun bu yazı dizisi benim gönlümden koptu, başka gözlere ve gönüllere değdi. Bu satırların okuyan herkese en derin selam ve sevgilerimi sunuyorum.
Anlatmak istediğim elimizde tutarken aradığımız bir şeydi. Hani telefonumuzu dakikalarca ararız, aramaktan yorulup soluklanırken elimizde olduğunu fark ederiz ya; o telefonu anlatmaya çalışıyorum ben sizlere.
Uzaklarda aradığımız, gizli bir şeymiş gibi bulunamayacağına inandığımız, kitaplarda yazdığı söyleniyor diye satın alıp yazarlarına milyonlar kazandırdığımız şey her an etrafımızda. Onu soluyoruz, görüyoruz ve yaşıyoruz. Fakat o kadar kendimizi kör etmişiz ki arayıp duruyoruz.
Hayatın anlamı durup soluklanmaktır. Hayatın amacı günde kendimize 5 dakika ayırabilmektir. Hayatın amacı, "Ben şimdi ne yapıyorum?" sorusunu sorabilecek görüşü kazanabilmektir. Hayatın amacı, gelecek için daha büyük hayaller kurmayı başarırken, elimizde olanların da şükrünü yaşayabilmektir.
Yukarıdakileri okuyunca yaptığınızı sandığınız şeyleri bir kenara bırakın. Soluklanmak, fiili olarak nefes almak değildir sadece. Düşünsel yoğunluktan boğulmuş zihninize düşüncelerden uzak sakin bir zaman berebilmektir.
Kendinize ayırdığınız 5 dakika, uyuyacağınız veya gazete okuyacağınız değil; oturup denizi seyredip huzuru soluyacağınız 5 dakikadır.
"Ben şimdi ne yapıyorum?" sorusunun cevabı alış veriş yapıyorum değil; insanlarla etkileşimde bulunuyorum, 50'den fazla nimetten dilediğimi seçip bunlarla besleniyorum, şu elma bahçede hiç tanımadığım bir insan tarafından toplanıp bana ulaşıyor ve onun emeğine müteşekkirim diyebilmektir.
Eğer her şeyi bir kenara bırakıp insan için, huzur için, şu an için yaşamayı başarırsanız; gözünüze hiç gözükmeyen içtiğiniz sudan, soluduğunuz havadan bile lezzet alırsınız.
Her anınızın huzur, mutluluk ve sevgi dolması dileğiyle.
Sevgi ve saygıyla.
Khantura (yalcinayman@gmail.com)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder